Wczoraj dzień obfitował we wrażenia z wędrówki po parku Zingaro. Park krajobrazowy zwany po polsku rezerwatem Cygana położony jest między Scopello a San Vito lo Capo. Tak na świeżo przedstawiam kilka wskazówek jak tam dotrzeć i poruszać się, bo djazd do samego rezerwatu jest utrudniony. Oto porady:
1.Park można przejść z dwóch stron: od Scopello (wejście południowe) i San Vito lo Capo (wejście północne).
1.Park można przejść z dwóch stron: od Scopello (wejście południowe) i San Vito lo Capo (wejście północne).
2. Z Palermo nie ma bezpośrednich połączeń do Zingaro, podobnie z San Vito lo Capo.
3. Z Palermo można dojechać do Scopello, ale dojazd tam jest utrudniony. Z Palermo jest autobus linii Russo do Castellamare del Golfo o 6.20 lub 8.00. Stamtąd autobusem do Scopello o 9.00. Najczęściej wyjeżdżając z Palermo o 8.00 nie uda się, niestety, złapać autobusu o 9.00, a wyjeżdżając o 6.20 czekamy w Castellamare dwie godziny do wyjazdu do Scopello (to 10 km, 15 minut jazdy autem; autobus jedzie 45 minut). Można też wynająć auto (podobnie w San Vito) w Castellamare i dojechać do samego Zingaro. Nie znam kosztów, bo nie korzystałam. (pisze o tym Sławka San Vito i Zingaro).
4. NAJLEPIEJ JECHAĆ I TAK Z PALERMO O 8.00 KIEROWCA MOŻE ZATRZYMAĆ SIĘ NA TRASIE DO SCOPELLO. POTEM TRZEBA ŁAPAĆ STOPA! To około 15 minut jazdy do Zingaro!
5.Z samego Scopello należy też przejść kilka kilometrów do miejsca, gdzie jest wejście do Zingaro (dokładnie nie wiem, ale szłam pierwszym razem około godziny). Dlatego nie warto jechać do centrum samego Scopello, bo trzeba na około schodzić w dół, a następnie w górę, aby dojść do rezerwatu.
6. Z San Vito lo Capo również nie ma bezpośredniego dojazdu do Zingaro. To odległość 10 kim. Niektórzy wypożyczają auta lub rowery.
7. Wejście do rezerwatu dla dorosłych kosztuje 3 euro.
8. Trasa trwa 2 do 2,5 godzin w jedną stronę idąc spokojnym marszem zielonym szlakiem pod warunkiem, że nie wstępujemy do muzeów ani na plaże! Możemy wybrać jeden z kilku szlaków zielonych lub rozpocząć wędrówkę jednym, a na pewnym odcinku wejść na kolejny. (lub w trasie powrotnej). Trasa szlakiem czarnym jest trudniejsza, idzie się na wysokości ponad 600 metrów n.p.m.
9. Szlak to droga czasem w górę, czasem w dół. Niekiedy jest równa, ale częściej tworzą ją kamienie. Dlatego najlepiej mieć buty sportowe (niekoniecznie trekingowe), ale mogą być też sandały. Jedynie klapki nie są wskazane!
10. Koniecznie trzeba mieć ze sobą wodę do picia, bo chociaż w muzeach chętnie podzielą się kubkiem wody to nie zawsze tam wstępujemy i bywa, że to za mało.
Komentarze